آرتاکوانا

باید بگم این چند وقت اخیر با قضیه ی اقای ماهان هاشمی ویا وحید محمدیان و اقای جدی اینطوری که از شواهد پیداست بدون ذکر منبع مطالبی رو به اسم خودشون منتشر کردن....خب می دونید نه من و نه شما از اون چیزی که تو سر افراد مذکور بوده خبر نداشتیم و نخواهیم داشت.....من ترجیح میدم وارد این موضوع که این افراد چگونه ادمی هستند...,نشم...قاضی دیگریست

ولی میخوام درمورد اعتماد بگم....از بچگی تا پیری

بچه ها گول میخورند... اخه هنوز وارد دنیای پر از دغل ادما ها نشده...اون بستنی رو به النگویی که توی دست های خوشگلشه ترجیح میده..اون ساده نیست....اون یه ادم عادیه....اون یه ادمیه که فقط ارزشاش فرق داره....اون دنیاش فرق داره....پس سعی نکنیم دنیاشون رو به زور وارد دنیای خودموکنیم....مثل اونایی که جناب خان و یا هر شخصیت دیگه رو ....به بچه توضیح میدن که عروسکه و واقعی نیست....خب چرا؟؟

اون دنیاش فرق داره....باور شو مجبور نکنیم.....من ازتون خواهش میکنم..الکی الکی اشک فرشته کوچولوهارو در نیاریم...اونا هنوز اسمونین

پیری...کهولت سن

به قولی افراد دنیا دیده.....سخت اعتماد میکنن...میگن فلانی از سر زرنگی اینکارو انجام میده...ملتو گول میزنه و...شایدم واقعا اینجوریه...بالاخره چندتا ادم بیشتر دیدن....یا پیراهن بیشتر پاره کردن...با وجود تمام اینا من میگم شخصیت ادما پیچیده تر از این حرفاست...همینجوری که خودم دیدم ادما رو فقط تو لحظه کمیاب میشه شناخت..اعتماد یعنی شناخت معقول....و میزان شناخت هر فرد برای اعتماد کردن فرق داره با دیگر ادم ها...

جوونی....آخ جوونی

یاد همسایه ای افتادم.....خانم ت که شوهرشون فوت شده...همیشه خونشون پر از نوه های خوشگلشه.....پشت شیشه ماشینش نوشته

کاش جوانی المثنی داشت

خلاصه هدف من از تمام این 29 خط این بود که به این چند خط پایین اشاره کنم

اینکه ما بلاگر ها که اکثرا جوونیم بین این دو رده سنی وفکری قرار داریم وهر فردی که وارد دنیای مجازی میشه...برای خواننده هاش میشه یه شخصیت که اونو باور میکنن...جنس نوشته هاشو درک میکنن...اینا روح ادمه ...روح یه بلاگر یاخواننده ست.....درسته که با کپی کردن..نه پولی و نه مقامی وچیز دیگه ای به غیر از اینکه نظرات و خواننده ها بیشتر میشن...ولی میدونین قسمت بد ماجرا چیه قسمتی که خواننده ها میفهمن نوشته هایی که از یک شخصیت که اونو باور کردن و بهش اعتماد داشتن تقلبی بوده..وجود نداشته...خیلی بده.....بعد میگن چرا ادما اعتماد نمیکنن به خاطر همین کارایی که شاید کوچیک باشن ولی اثر گذارن

ما بلاگر ها و خواننده ها باورهامون...اعتمادامون...اعتقاد هامون...نوشته هامون ارزش دارن اگه توی دنیای واقعی اعتماد نیست یا کمه

چرا سعی میکنیم توی دنیای مجازی اونو از بین ببریم ؟

خواهش میکنم خودتون ازدلتون ازفکرتون از دغدغه هاتون از دلتنگی هاتون و از خیلی چیزای دیگه بنویسید...این کپی کردن جز ضرر هیچی نداره....بزار ادم خوبه زندگی خودمون باشیم....بزار نوسینده کتاب خودمون باشیم :)

#مرسی از اینکه وقت گذاشتید و پرحرفی های منو خوندین :)