گوشه ای از دل من، هنوز اینجاست!
اینجا رو بیشتر از تمام بی مرزهایی که برامون ساختن دوست دارم.
توی زمان دبیرستان و کنکور اینجا جایی بود که من با خودم حرف می زدم و هیچ رفیقی، رفیق تر از اینجا برام نبوده.
قلمم رو اینجا رشد دادم و کیف می کردم از اینکه میتونم خودم رو بنویسم.
حالا دانشجوام و دارم وسایلم رو جمع می کنم برای رفتن
ولی زمانی نیست که حرف از دل ادم بشه و من نگم اینجا چه کرد با دل من...رفیق های اینجا چه کردند با دل من
این آدمای قشنگ .....که خدا تک تکشون رو حفظ کنه :)
۱۱ بهمن ۹۸ ، ۰۲:۵۱