آرتاکوانا

موهایش

زیبا بودند

ولی حوصله یشان رانداشت

حوصله خودنمایی هایشان را نداشت

باز عزم کوتاه کردن

شقیقه هایش را خفه میکرد

فرق های قاجاری دلش 

بینی اش را قلقلک میداد

قچ....قچ....قچ

زمین خیس می شود

از اشک هایشان

کر میشود از فریاد هایشان

پوست سرم نفس میکشد....نفسی به بهای جانش

کاش حواسش بود

به تغییر

به اینکه...دنیایشان یکنواخت نخواهد بود

به اینکه باز بفهمد اینجا ملکه منم..!!

#یک مرض یهویی ست.....:)