جاده ی زندگی
پنجشنبه, ۱۲ شهریور ۱۳۹۴، ۰۳:۱۴ ب.ظ
موهایم در جاده ای که فقط ما مهمان دستانش بودیم..در دست باد می رقصید
صورتم را از شیشه بیرون می بردم......لپ هایم...موهایم را بغل میکردند
ومن چارتار را به کوه ها فریاد میزدم
درختان هم با برگ هایشان می خواندند
زندگی در صدای طبیعت ست.....باید گوش داد
نوای طبیعت بهتر از تمامی حرف های دنیای ادمی ست
۹۴/۰۶/۱۲
لو راز پام
