آرتاکوانا

بهشت ، همان زیر افتاب خوابیدن ست ان هم لای سوز دورادور زمستان مانند یک ابریشم خودت را به دور خودت بپیچانی و هیچ عذابی بدتر از درز های این درزی ازل نیست که اگرقندیل تمام اتاقت را بگیرد در مقابل  نقطه درز او  گره گوری بیش نیست.

اگر ساعت های کش بیایند، زودتر خراب میشوند ؟ یعنی زودتر از انچه فکرش را بکنید یک  بلای اسمانی تلپ وارانه شیشه اتاقتان را خواهد شکست؟

گل گاو زبان ارامش بخش ست...یعنی این دویدن های گاو ست که برخلاف اشوب های رخت شورانه میجهد و ان ها را خنثی میکند و این نعره  های بی صدا اوست که زبانش را در میان صحرایی گم کرده است.